Zo daar begin ik weer. Na 4 weken vakantie ben ik weer terug bij Leefgoed.
In mijn hoofd was na deze 4 weken super veel veranderd. Waren de dingen verder uitgewerkt, veranderd, verankerd. Als een transformatie. Alles anders en goed op de rit, met routinieuze werkwijzen en een duidelijk plan. Zoals lijsten met wat we zouden maken deze week, recepten duidelijk uitgewerkt en in mappen, om zo op na te slaan. Ofwel, mijn hoofd had bedacht dat het allemaal stond, en dat ik niet per se meer noodzakelijk was om verder mee te bouwen.
Interessant wat er allemaal gebeurt in je hoofd. In vergelijking hoe het in werkelijkheid gaat.
Natuurlijk zijn er dingen veranderd. Een deel van het team Leefgoed heeft grote aanpassingen gedaan in de indeling en het interieur om van Leefgoed een nog fijnere plek te maken. En in de keuken is er een super fijn MagicMix apparaat bijgekomen. En de verschillende koks hebben meer routine gekregen om elke dag een feestje van De Proeverij te verzorgen.
Maar een helemaal uitgewerkt plan voor de komende weken, van wat we iedere dag gaan maken, hoe dat past binnen ons concept, het koken naar de seizoenen en hoe het elke dag een perfect afgestemde proeverij is waarin de ingrediënten uitgebalanceerd zijn, zodat mensen een volwaardige lunch vanuit gezondheidsperspectief voorgeschoteld krijgen, is er nog niet.
Dat kost tijd. En niet letterlijk vier weken. Maar Rust en ruimte creëren om dit verder uit te werken, zonder bezig te zijn met de waan van alledag. En die gecreëerde rust en ruimte was er nog niet. Juist omdat het vakantie was en juist omdat het zo lekker druk was gedurende de dag.
En dus mijn conclusie, mijn hoofd had me weer eens in het ootje genomen.
Ik kan er in mezelf wel om lachen nu ik het ook schrijf. En vraag mezelf hardop af: Wanneer leer ik het dan toch eens, dat mijn hoofd dit met mij doet. Dat mijn gedachten niet de waarheid zijn?
Misschien wel door deze laatste zin te blijven uitspreken.
Goed, terug naar waar ik je eigenlijk in mee wilde nemen toen ik dit witte lege document begon vol te typen. Ik ga je voor een tijdje meenemen in de keuken van Leefgoed. Hoe koken wij nu. Wat koken wij nu. Hoe krijgen we toch elke dag (soms twee keer bij avondopeningen en drukte) weer een mooie proeverij neergezet.
En wat kun jij daarvan meenemen in je eigen keuken.
Om speelsheid en creativiteit in jouw keuken toe te voegen. Om meer woorden te kunnen geven aan intuïtief koken. En gewoon, ter inspiratie en vermaak.
En dat betekent soms een geheel uitgewerkt recept aan het einde, dan weer ideeën om uit te bouwen op een bestaand gerechten en dan weer meer ideeën gericht op je houding en gevoel in de keuken of je eten meer los kunt laten gedurende dag, waardoor er heel veel tijd overblijft voor andere dingen.
